#2 Verlicht samenwerken en gezonde gewoontes

Waarom gezonde gewoontes?

Laat ik beginnen met te zeggen dat ik niet weet wat verlicht samenwerken is. En dat is wat mij betreft ook geen probleem. Het is meer een combinatie van woorden die een gevoel van richting geeft aan hoe samenwerken zou kunnen zijn. In één van mijn volgende blogs wil ik deze combinatie van woorden verder verkennen. Mijn ambitie is om samen met anderen te verkennen hoe we verlicht samenwerken handen en voeten kunnen geven. Eén van de uitwerkingen is het creëren van gezonde, dat wil zeggen ondersteunende, gewoontes. Gezonde gewoontes helpen ons als volwassene om de goede kant op te kijken, en niet mee te gaan met onbewuste minder vruchtbare gewoontes. Zo komt het vaak voor dat we een overleg gewoon beginnen, zonder af te stemmen. Herkenbaar? Ik deel hier graag welke gewoontes ik bij het samenwerken als ondersteunend ervaar.

Gewoontes voor de start, voor tussentijds en aan het eind

Om te beginnen is een goede start belangrijk. Dat betekent dat we elk overleg beginnen met een korte meditatie, waarin we onze optiek verhogen en vandaar uit contact maken met onszelf en met de situatie waarin we zitten en met de groep. In sommige contexten lezen we de waarden waarvan we uitgaan voor, zodat die ons mede richting kunnen geven. Daarna volgt een checkin. Daarin geven we kort aan hoe we erbij zitten en of we afgeleid zijn, en zo ja, wat we nodig hebben om aanwezig te zijn. Zo’n checkin helpt om onze verbinding met het geheel te voelen.

Omdat we, zoals ik in mijn vorige blog heb verteld, automatisch en onbewust meegaan met de dynamiek van de groep, is het belangrijk gedurende het overleg regelmatig te stoppen. Wij doen dat eenmaal per 20 of 30 minuten. Dan laten we alles waar we mee bezig zijn los, en verhogen weer onze optiek en maken contact met onszelf, de zogenaamde mindfulnessmomenten. We kunnen ons er op deze manier tussentijds van bewust worden dat we onbewust in een oud patroon terecht waren gekomen. Vaak blijkt dan dat wat gezegd werd niet afgemaakt hoeft te worden.

Tenslotte is het ook van belang om het overleg goed af te ronden. Dan hebben we het over een terugblik, een checkout en opdragen. In de terugblik reflecteren we kort en zonder oordeel op het overleg en op ons gedrag daarin. We onderscheiden gedrag dat helpend of niet helpend was voor ons doel. Ik moet zeggen dat dit er nog al eens bij inschiet en dat vind ik jammer. Want zo’n terugblik helpt de bewustwording van gedrag dat we willen voortzetten of gedrag dat we een volgende keer wellicht anders willen en waarover we dan een afspraak kunnen maken. De checkout is een korte ronde waarin we delen hoe we het overleg hebben ervaren: hebben we misschien iets ontdekt, iets geleerd, zijn we tevreden of ontevreden? En zo ja, waarover? Het helpt om op een constructieve manier het overleg te verlaten. En tenslotte dragen we de vruchten van het overleg op aan het welzijn van alle levende wezens. Daarmee geven we uiting aan ons mededogen voor onszelf en de hele wereld. We maken immers onlosmakelijk deel uit van het grotere veld, van de hele wereld.

Een groep als geheel is een levend systeem, dat in staat is tot ontwikkeling

Optiek verhoging en vertragen

Eén van de kenmerken van deze gewoontes is dat ze ons de mogelijkheid geven onze optiek te verruimen, dat wil zeggen dat we ons herinneren dat we niet zijn wie we geworden zijn, maar al heel, vrij en liefdevol. Een ander kenmerk van deze gewoontes is dat ze vertragend werken. Dat is heel vervelend voor onze ongeduldige psyche, maar het werkt in de zin dat we minder snel of minder lang vanuit ons hoofd aanwezig zijn, meer in verbinding zijn en ons meer of eerder bewust worden van overlevingspatronen waarin we terecht waren gekomen.

Natuurlijk zijn er meer ondersteunende gewoontes, zoals het vruchtbaar werken met spanningen. Dan hebben we het over gewoontes van holoncratie, de Zijnsgeoriënteerde variant van holacracy. In een van de volgende blogs wil ik daar over uitwijden.